İzmir’deki Doğanlar Apartmanı’nın enkazından 65 saatin ardından 3 yaşındaki Elif Perinçek’i yaralı olarak çıkaran ve Elif’in parmağına bırakmadığı Pendik İtfaiye İstasyonu’na bağlı Onbaşı Muammer Çelik alkışlar arasında İstanbul’da mesai arkadaşları ile buluştu. O anları anlatan kahraman itfaiyeci Çelik, “Hiçbir hareket yoktu. Hiçbir belirti yoktu. Ölmüş olduğunu düşünmüştük. Elif parmağıma tutunarak hayata tutundu” dedi. Öte yandan kahraman itfaiyecilere Pendik Belediye Başkanı Ahmet Cin teşekkür plaketi verdi.

İzmir’deki depremin ardından Doğanlar Apartmanı’ndan 3 yaşındaki Elif Perinçek 65 saat sonra enkaz altından çıkarılmıştı. Enkazdan çıkarılan Elif itfaiye erinin parmağını tutmuş o tarihi an fotoğraflanmıştı. Elif enkazdan çıktıktan sonra parmağını tuttuğu İtfaiye erine Pendik Belediyesi plaket takdim ederek tebrik etti. Belediye Başkanı Ahmet Cin ayrıca o anın fotoğrafını hediye etti. Arkadaşlarının alkışlarla karşıladığı itfaiye onbaşı Çelik duygulu anlar yaşadı. Öte yandan Çelik itfaiye istasyonuna gelen küçük bir çocuğun parmağından tuttu.

“Elif kızımız Muammer Bey’in parmağını tutmak suretiyle, bir sembol işaret oluşmuş oldu”

Pendik Belediye Başkanı Ahmet Cin plaketi itfaiye istasyonuna giderek takdim etti. Plaketi veren ve itfaiye erini tebrik eden Cin; “Maalesef İzmir’de bir deprem hadisesi oldu. Burada rahmetli olan vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet diliyoruz Şu anda hasta olanlara acil şifalar diliyoruz. Pendik’ten itfaiyeci arkadaşlarımız buraya hemen yardıma koştular. Ve bu depremin sembolü olan Elif kızımız Muammer Bey’in parmağını tutmak suretiyle, bir sembol işaret oluşmuş oldu. Dolayısıyla bu sembolle ilgili yapmış olduğu çalışmalardan dolayı bu gayretlerinden dolayı hem Pendik İtfaiyesini bu çalışmalarından dolayı tebrik etmek istedik” dedi.

“Hiçbir hareket yoktu. Hiçbir belirti yoktu. Ölmüş olduğunu düşünmüştük.

İzmir’de o tarihi ana tanıklık eden Pendik itfaiye istasyonu ekiplerinden itfaiye onbaşı Muammer Çelik, “Hiçbir hareket yoktu. Hiçbir belirti yoktu. Ölmüş olduğunu düşünmüştük. Elif’in benim parmağımı tutması tamamen Elif’in tercihiydi. Elif parmağıma tutunarak hayata tutundu. Elif bunu hak etti. İyi ki Elif bizim parmağımızı tuttu. Elif’i dairesini tamamen üzerine yıkılmış vaziyetteydi. Üst tabyanın yıkılmış olduğunu ve yaşam alanının çok küçük alanda olduğunu fark ettik. Çok uğraş vererekten çok ince bir çalışma olaraktan ekiple beraber çalıştık. Elif’i bulduğumuzda Elif sırt üstü yatar vaziyette ve cansızdı. Hiçbir hareket yoktu. Hiçbir belirti yoktu. Ölmüş olduğunu düşünmüştük. Gerçekten de biz çok üzüldük. Ekip de çok üzüldü. Fakat bir anda işte eli parmağımıza yapıştı. Bizi çok sevindirdi. Gözyaşlarımıza tutabilecek durumda da bile değildik. Sevincimiz katbekat arttı. Elif parmağımı hiç bırakmadı. Ambulansa kadar oraya kadar gittik” şeklinde konuştu.